Nowe Sopro

2 mm – tyle wynosi minimalna grubość warstwy zaprawy klejowej Sopro KPS 264, która pozwala na trwałe i mocne połączenie glazury z podłożem betonowym, ceglanym, tynkowym itp. Innowacyjna zaprawa Sopro znakomicie sprawdza się do przyklejania podłogowych płyt klinkierowych i gresu, płytek i płyt ceramicznych oraz kamionkowych, płyt Cotto, płyt z betonu a także kamienia naturalnego. Klej odznacza się wyjątkowo dużą szybkością wiązania oraz możliwą do uzyskania półpłynną konsystencją, dzięki czemu stosowany może być wszędzie tam, gdzie posadzki muszą wytrzymywać duże obciążenia a także gdzie zachodzi konieczność szybkiego użycia wykafelkowanej powierzchni. Czas, po jakim chodzić można po podłodze wyłożonej płytkami klejonymi KPS 264 wynosi zaledwie dwie godziny. Producent zapewnia, że zaprawa dobrze znosi duże wahania temperatur i jest mrozoodporna. Sporo KPS 264 najczęściej spotkać można w sklepach i składach budowlanych w 25-kilogramowych opakowaniach. Wydajność jednej „paczki” to 10 metrów kwadratowych dla warstwy klejącej o grubości 2 mm. Zaprawa zgodna jest z normą PN-EN 12004 i posiada niewielką zawartość chromianów (zgodność z Dyrektywą 2003/53/EWG).

Oferty marketów budolanych

W ofercie składów budowlanych pojawił się nowy rodzaj zapraw klejowych przeznaczonych do bezspoinowego łączenia płyt styropianowych systemem ocieplania ścian zewnętrznych metodą lekko-mokrą. Sprawdza się on zarówno w budynkach nowo budowanych jak i termomodernizowanych. Łączone płyty wymagają jednak dodatkowego mocowania kołkami rozprężnymi. Nowa zaprawa klejowa do styropianu powinna być rozrabiana z czystą wodą za pomocą specjalnego mieszadła (ewentualnie wiertarki z mieszadłem) aż do uzyskania jednolitej, pozbawionej grudek masy. Najlepiej jeśli placki nałożonego kleju mają około 8 cm średnicy. Płytę z naniesioną zaprawą należy bezzwłocznie przyłożyć do ściany. Po dociśnięciu klej powinien zajmować około 40% powierzchni łączonego elementu. Płyty muszą być mocowane tuż obok siebie, z zachowaniem układu pionowych styków. Czas wiązania zaprawy trwa około 2 dni. Dopiero po całkowitym wyschnięciu kleju można przystąpić od koniecznego szlifowania płyt papierem ściernym a następnie mocowania łączników mechanicznych. Standardowo wydajność zaprawy sprzedawanej w 25-kilogramowych opakowaniach wynosi około 5 kg na metr kwadratowy powierzchni klejonych płyt.

Łączenie styropianu

Do łączenia płyt styropianowych wykorzystywane są specjalnie rodzaje zapraw, których skład chemiczny nie powoduje uszkodzenia klejonego materiału, a ponadto zapewnia odpowiednie parametry termoizolacyjne i wytrzymałościowe. Spoiwo nakłada się metodą pasmowo-punktową na wewnętrzną stronę płyty. Zaprawa klejowa do styropianu powinna pokrywać co najmniej 40% powierzchni przyklejanego elementu. Jej grubość pod płytą (po dobiciu) nie może jednak przekraczać 10 mm. Po upływie doby od przyklejenia, styropianowe elementy można dodatkowo zabezpieczyć kołkami. Po kolejnych trzech dniach możliwe jest wykonanie warstwy zbrojonej. W takim przypadku na przyklejone płyty ponownie trzeba nanieść warstwę zaprawy klejowej, w której zatapia się siatką z włókna szklanego. Fachowcy zalecają, by siatka nie dotykała bezpośrednio styropianu ale też była całkowicie niewidoczna. Tynk zewnętrzny można położyć dopiero po upływie następnych trzech dni, kiedy zaprawa jest już w pełni utwardzona. Najlepiej jeśli prace prowadzone są przy umiarkowanej pogodzie, bez deszczu i porywistych podmuchów wiatru, ale także nie pod bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Zaprawa CEKOL C-09

Zaprawa CEKOL C-09 to bodaj najpopularniejsze spoiwo do przyklejania płytek ceramicznych i kamiennych na podłoża z cegły, betonu, a także tynków cementowych lub cementowo-wapiennych. Z powodzeniem może być także wykorzystywana do łączenia cegieł i innych elementów budowlanych a także do wyrównywania powierzchni wewnątrz i na zewnątrz budynków. Jej charakterystyczną cechą jest zachowanie znakomitej przyczepności do podłoża w różnych warunkach termicznych. Zaprawa klejąca C-09 jest mrozo- i wodoodporna a przy tym bardzo łatwa w użyciu i wydajna. Producent zaleca, by stosować ją na czyste, odtłuszczone podłoża, choć bardziej doświadczeni budowlańcy twierdzą, że równie mocno trzyma nawet na zabrudzonych powierzchniach. Istotne jedynie, by płytki wysoko nasiąkliwe (gorszej jakości) zagruntować wpierw odpowiednią emulsją, która zapobiegnie odparowaniu wody z zaprawy przed jej całkowitym zaschnięciem. Zaprawę powinno się rozrabiać z niewielką ilością wody – mniej więcej ćwierć litra na 1 kg proszku. Grubość jednej warstwy naniesionej na wyrównane podłoże nie może przekraczać 5 mm. Płytki należy przykleić w ciągu 20 minut od naniesienia zaprawy klejącej. Przez następnych 10 minut masa jest na tyle plastyczna, że umożliwia dokonanie ewentualnych poprawek.

Zaprawy do klejenia

Zaprawy klejowe wykorzystywane do montowania płytek ceramicznych cieszą się dużą popularnością. Nie znaczy to jednak, że takie rozwiązanie jest wolne od wad. Co prawda tego typu zaprawy są znacznie wygodniejsze w stosowaniu niż ich tradycyjne cementowo-wapienne odpowiedniki, ale wciąż daleko im do doskonałości. Przede wszystkim zaprawa klejowa wymaga dobrze przygotowanego, czystego i utwardzonego podłoża. Przy cienkiej warstwie (do 5 mm) konieczne jest wcześniejsze wypoziomowanie powierzchni i usunięcie wszelkiego rodzaju defektów lub nierówności. Większa grubość warstwy zaprawy klejowej na ogół likwiduje ten problem, ale na pewno nie jest to tanie rozwiązanie i znacznie oszczędniej skorzystać z klasycznej masy wyrównującej. Powierzchnie o słabej przyczepności, w tym także wystawione na większe obciążenie lub wahania temperatur (np. zlokalizowane w pobliżu instalacji centralnego ogrzewania) wymagają zastosowania klejów o zwiększonej elastyczności i wytrzymałości. Taka zaprawa jest w stanie znieść naprężenia, jakie powstają pomiędzy odkształcającymi się płytkami i wolnym od odkształceń podłożem. Zwiększenie elastyczności można uzyskać również poprzez dodanie specjalnej emulsji do składu zaprawy klejowej.